Deze activiteiten doen wij echter wél...
Omroep Flevoland te gast bij “De Wiekslag”
Een reportageteam van het Omroep Flevoland programma - Mij een zorg - was op bezoek in ons pand “De Wiekslag”. Veel wetenswaardigheden over het wonen in een woongroep worden in het programma uitgelegd. Privacy primair!
Het resultaat is een interessant 9 minuten durend verslag op televisie. Kijk zelf maar!
Eerst even alles uitladen..
komt op de koffie... bij onze Woongroep tijdens het wekelijks koffie-uurtje. Een uitgebreide rondleiding staat op het programma. Tevens worden een aantal inwoners geïnterviewd over hoe zij het ervaren om deel uit te maken van een woongroep.Het programma ‘Mij een zorg’ van Omroep Flevoland geeft een prima beeld over het ontstaan en het wel en wee van onze woonvereniging. Het werd een interessante (opname)dag uit het leven van de bewoners van “de Wiekslag”.
Hartelijk dank voor deze impressie!
Eerste “Aardappel-Party”
wordt een zeer goed bezochte happening!
De aardappels zijn inmiddels gerooid door onze eigen “Straathandelaar”.
Drie vrouwelijke leden van de woongroep kwamen op het idee om dit te vieren met een groots opgezette ‘aardappel-party’ van eigen bodem. Dat dit een goed initiatief was hebben ze geweten...
Dit moet beslist worden herhaald...
...en wat knap dat men van zo’n simpel basisgerecht zo iets lekkers kan maken, was een veel gehoorde kreet! Diverse soorten aardappel-salades, aardappel-pannenkoekjes, drie soorten sla en vers stokbrood met kruidenboter werden aangeboden. Als toet werd een vanille/banaan roomijs-coup geserveerd, voorzien van allemaal “foute” toevoegingen om het geheel compleet te maken. Tevens werd het nieuwe servies en bestek ingewijd. Onze gemeenschappelijke ruimte “Nummer Vijf” heeft haar mogelijkheden wederom ruimschoots bewezen.
Soms kom je tijdens een excursie ook andere leden tegen.
Zijn dit leden van zwemvereniging “De Kwiekslag?”
Weekblad Margriet plaatste in nummer 30 een ingezonden stuk van een van onze bewoners over onze Woongroep!
Bert: “Ik heb altijd geroepen: ‘Op mijn 55ste verkopen we onze twee-onder-een-kapwoning.’ Ik wilde daarna gaan huren, zodat we met de winst van ons koophuis leuke dingen konden gaan doen: wat heb je als huizenbezitter immers aan dat ‘rijk zijn op papier’? Dat ik blind werd aan één oog versterkte dat gevoel en zette het plan in werking. We gingen op zoek naar huurmogelijkheden en in onze woonplaats Dronten stuitten we onverwachts op een nieuw bouwplan: groepswonen voor 50-plussers. Het oorspronkelijke idee hiervoor kwam van vier vrouwen die besloten om niet alleen, maar sámen oud te willen worden, simpelweg door dicht bij elkaar te wonen en - waar nodig - er voor elkaar te zijn. Na járen van pleiten en plannen werden er nu, met dit doel voor ogen, maar liefst 24 woningen gerealiseerd, waarvoor mijn vrouw Hilly en ik ons na enig twijfelen besloten in te schrijven.
De twijfel kwam vooral bij mij vandaan, omdat ik, als de einzelgänger die ik van nature toch ook ben, een beetje bang was voor een benauwend groepsgevoel. Niet nodig, weet ik nu we hier drie jaar wonen. Iedereen is hier gekomen met dezelfde insteek: een oogje in het zeil houden en er voor elkaar zijn zónder aan zelfstandigheid in te leveren. We delen een tuin en een gemeenschappelijke ruimte voor borrels, koffie, noem maar op, maar allemaal hebben we echt ons eigen huis.
Ik vertel mijn verhaal graag, omdat we merken dat veel ouderen nog onbekend zijn met het fenomeen groepswonen, terwijl het mijns inziens hét antwoord is op het groeiende probleem van eenzaamheid. Hilly en ik zijn nog relatief jong, begin zestig, maar hebben in onze keuze meegenomen dat een van ons ooit alleen zal komen te staan. Het geeft nu al enorm veel rust dat we op een plek zijn waar we oud kunnen worden, met mensen om ons heen die in dezelfde levensfase zitten.
We kunnen met hen over alles praten: kinderen en kleinkinderen, herkenbare jeugdherinneringen, pensioenen, ziek en zeer, enzovoorts. Het is alsof we in een warm bad zijn terechtgekomen.
Het plan dat ik ooit had is hiermee beter geslaagd dan ik van tevoren had bedacht. Hilly en ik genieten van de financiële ruimte die we hebben gekregen om leuke extra’s te doen: onze twee dochters iets toestoppen bijvoorbeeld, juist nu zij dat met hun jonge gezinnen zo goed kunnen gebruiken, onze kleinkinderen verwennen met nieuwe schoenen of beide gezinnen meenemen voor een trip naar Disneyland Parijs. En ondertussen ervaren we dagelijks hoe ons leven is verrijkt door zelfstandig en mét anderen deze sociale manier van wonen te creëren.”